ประโยชน์และความเสี่ยงของการให้สารอาหารทางสายยาง

09-Oct-2019 อ่าน : 1718 คน

ประโยชน์และความเสี่ยงของการให้สารอาหารทางสายยาง

การให้สารอาหารทางสายยาง (Tube feeding) เป็นวิธีการให้อาหารผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้ โดยใส่สายยางผ่านจมูกหรือปาก ลงไปยังกระเพาะอาหาร หรือลำไส้เล็กส่วนต้น

ประโยชน์ของการให้สารอาหารทางสายยาง

ช่วยให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารครบถ้วน: เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้เพียงพอ
ช่วยป้องกันภาวะขาดสารอาหาร: ภาวะขาดสารอาหาร อาจส่งผลต่อสุขภาพ การฟื้นตัว และระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย
ช่วยรักษาน้ำหนักตัว: ป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยสูญเสียน้ำหนักมาก
ช่วยให้ระบบทางเดินอาหารทำงานได้: การกระตุ้นระบบย่อยอาหาร ช่วยป้องกันภาวะลำไส้หยุดทำงาน
ช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกสบายตัว: ลดความรู้สึกหิว คลื่นไส้ อาเจียน

ความเสี่ยงของการให้สารอาหารทางสายยาง

การติดเชื้อ: มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อที่บริเวณทางเข้าของสายยาง หรือในระบบทางเดินอาหาร
ท้องเสีย: อาจเกิดท้องเสีย จากการให้อาหารเร็วเกินไป หรือไม่เหมาะสมกับผู้ป่วย
ท้องอืด: อาจเกิดท้องอืด จากการให้อาหารเร็วเกินไป หรือไม่เหมาะสมกับผู้ป่วย
สำลัก: อาจเกิดสำลัก หากผู้ป่วยมีสติไม่สมบูรณ์ หรือไม่สามารถกลืนได้
การอุดตันของสายยาง: สายยางอาจอุดตัน ทำให้ไม่สามารถให้อาหารได้
ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ: อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ เช่น ปอดอักเสบ หัวใจเต้นผิดจังหวะ

การดูแลรักษาผู้ป่วยที่ให้อาหารทางสายยาง

การดูแลสายยาง: ทำความสะอาดสายยาง เปลี่ยนสายยางตามที่แพทย์สั่ง
การให้อาหาร: ให้อาหารตามคำสั่งแพทย์ ควบคุมอัตราการไหลของอาหาร สังเกตอาการของผู้ป่วย
การดูแลช่องปาก: ทำความสะอาดช่องปาก ป้องกันการเกิดแผลในช่องปาก
การติดตามอาการ: สังเกตอาการของผู้ป่วย หากพบอาการผิดปกติ รีบแจ้งแพทย์

การให้สารอาหารทางสายยาง เป็นวิธีการที่มีประโยชน์ ช่วยให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารครบถ้วน แต่ก็มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น ผู้ดูแลจึงต้องมีความรู้ ความเข้าใจ และดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น